یک سخن زیبا

 التماس به خدا شجاعت است

اگر برآورده شود رحمت اگر بر آورده نشود حکمت

التماس به خلق شرمندگی است

اگر بر آورده شود منت اگر بر آورده نشود ذلت

اینو یه جایی خوندمش با خودم گفتم شاید بد نباشه این جا هم بنویسمش

باور کن صدا مو باور کن

صدای که تلخ و خسته است

باور کن قلبم و باور کن

قلبی که کوهه اما شکسته است

شکسته است

باور کن دستامو باور کن

که ساقیه نوازشه

باور کن چشم منو باور کن

که یک قصیده خواهشه

وسوسه عاشق شدن

التهابه لحظها مه

حسرت فریاد کردنه

اسمه کسی با صدامه

اسمه تو هر اسمی که هست

مثل غزل چه عاشقانست

پر وسوسه مثل سفر

مثل غربت صادقانست

باور کن اسم مو باور کن

من فصل بارونه برگم

من روده باغ و گل و شبنم

درختم درخته خشکید تو دستت

تگرگم

باور کن همیشه باور کن

که من به عشق صادقم

باور کن حرف منو باور کن

که من همیشه عاشقم

(ابی)

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدنند

گل آدم بسرشتندو به پیمانه زدنند

(نمی دونم شعر از کی هستش)